Kluczowe znaczenie w rozpoznaniu spondylopatii  lędziowo- krzyżowej ma szczegółowe badanie kliniczne i neurologiczne przeprowadzone przez doświadczonego neurochirurga. Potwierdzenie rozpoznania opiera się na wynikach badania tomograficznego tego odcinka, które odbywa się w znieczuleniu ogólnym i wykonywany jest przez doświadczony zespół lekarzy. Dokładne rozpoznanie i badania dodatkowe są w tym przypadku kluczowe, gdyż choroba może dawać objawy podobne do innych chorób ortopedycznych takich jak dysplazja stawów biodrowych czy innych chorób kręgosłupa.

Metoda leczenia zespołu końskiego ogona zależy od jego przyczyny i nasilenia zmian, a także od miejsca ucisku nerwu. Lekarz ortopeda lub neurolog doradzi Państwu najbardziej odpowiednie i indywidualne leczenie Waszego psa.

Postępowanie objawowe ( bez zabiegu chirurgicznego)

Niechirurgiczne leczenie objawowe pozwoli na krótkotrwałą poprawę stanu klinicznego i zmniejszenie bólu, szczególnie u pacjentów ze zmianami o charakterze łagodnym o niewielkim nasileniu bólu. U niektórych prawidłowo zakwalifikowanych pacjentów można uzyskać trwalszą poprawę.

W naszym centrum dostępne są następujące metody niechirurgicznego leczenia:

• leczenie przeciwzapalne- leki stosowane miejscowo i ogólnoustrojowo
• fizjoterapia: laseroterapia, magnetoterapia
• odpowiednio dobrane ćwiczenia.

Zabieg chirurgiczny dekompresji rdzenia (laminectomia)

W przypadku psów u których występuje wypuklina lub wypadnięcie dysku bez objawów niestabilności lub ucisku korzeni nerwowych wykonuje się zabieg laminektomii. Polega to na usunięciu części kostnej osłonki kanału kręgowego co umożliwia chirurgowi usunięcie uwypuklonego lub wypadniętego dysku

Zabieg chirurgiczny dystrakcji ze stabilizacją

W ostatnich latach opracowano niezwykle skuteczne leczenie chirurgiczne u psów z zespołem końskiego ogona. Technika ta obejmuje rozciąganie stawu lędźwiowo- krzyżowego przez umieszczenie specjalnego stabilizatora  między kręgami. Takie leczenie bardzo szybko łagodzi ucisk na nerwy oraz stabilizuje kręgosłup.

Dyskopatia to choroba kręgosłupa, dająca objawy neurologiczne, będąca konsekwencją wypadnięcia, przesunięcia lub degeneracji tarczek międzykręgowych w wyniku zwyrodnienia krążków oraz powodująca ucisk na rdzeń kręgowy i na jego korzenie. Konsekwencją dyskopatii może być paraliż, czyli niemożność do poruszania kończynami piersiowymi lub miednicznymi.

Nie jest w pełni znana przyczyna choroby, nie mniej jednak podejrzewa się naturalny proces starzenia się dysków i ich uszkadzanie. Tak naprawdę choroba może dotyczyć każdego psa, bez względu na płeć czy wiek, choć znacznie częściej występuje u psów ras małych. I tak u pewnych ras psów występuje ona częściej i należą do nich: buldogi francuskie, jamniki, pekińczyki, beagle, pudle miniaturowe, shih tzu, lhasa apso, welsh corgi i inne. Nie oznacza to oczywiście, że inne rasy psów lub psy duże nie chorują na dyskopatię. Może wystąpić ona u owczarków niemieckich, bokserów oraz u innych ras. Bardzo dużą rolę predysponującą do wystąpienia choroby odgrywają wszelkie czynniki powodujące nadmierne obciążenia kręgosłupa z nadmierną masą ciała i otyłością u psa na czele.

Gdy wypadnięcie dysku będzie miało miejsce w odcinku piersiowo – lędźwiowym objawami będą niechęć do brania na ręce, osowiałość i bolesność przy dotykaniu okolicy pleców. Niechęć do zabawy, ruchu oraz chodzenia po schodach. Pojawia się również ból przy załatwianiu potrzeb fizjologicznych. Czasem może wystąpić niedowład kończyn miednicznych czy paraliż i zupełne ich porażenie. Wtedy zwierzę może nie odczuwać bólu w tych kończynach (brak czucia), może nie móc nimi ruszać, czy może mieć problemy z załatwieniem się. W przypadku zmian w okolicy odcinka szyjnego kręgosłupa objawami będą sztywność karku, pochylona głowa, kulawizna kończyn piersiowych oraz inne objawy niespecyficzne w postaci osowienia, braku apetytu czy senności. Nie w każdym przypadku mamy pełne objawy kliniczne od razu. Czasem zaobserwujemy lekkie utykanie, czy potykanie się, trudności z chodzeniem czy utrzymaniem równowagi, a dopiero później sztywność kończyn i ich całkowity paraliż. Dyskopatia u psa może dawać silne objawy bólowe, stąd niezwykle istotna jest możliwie szybka interwencja lekarska, najlepiej przy pierwszych objawach. W każdym przypadku należy jak najszybciej udać się do lekarza weterynarii- neurochirurga by rozpoznać przyczynę objawów. Im szybciej zwierzę zostanie zbadane i rozpoznana choroba tym większa szansa na powrót do sprawności.

W niektórych przypadkach narastają powoli i rozwijają się wiele dni, podczas gdy w innych pojawiają się nagle z godziny na godzinę – co wynika ze stopnia ucisku na rdzeń kręgowy.

Jeśli zauważysz podobne objawy u Twojego psa, NIGDY nie czekaj aż samo przejdzie, gdyż tylko wczesna interwencja daje największe prawdopodobieństwo pełnego powrotu do zdrowia.

Jak w przypadku każdej choroby, także przy dyskopatii niezwykle istotny jest wywiad lekarski Obowiązkowo należy również przeprowadzić badanie neurologiczne, które określi nam dokładną lokalizację zmian na terenie rdzenia kręgowego. W następnej kolejności wykonujemy badanie obrazowe- tomografię komputerową i/lub tomografię komputerową z kontrastem.

W przypadku dyskopatii najczęściej wykonujemy zabieg laminektomi lub hemilaminektomi. Decydującym czynnikiem prognostycznym jest tutaj czas. Im szybciej przeprowadzony zabieg po wypadnięciu tym rokowanie lepsze. Zabiegi te polegają na usunięciu wpadniętego jądra miażdżystego po uprzednim usunięciu wyrostków kolczystych, wyrostków stawowych kręgów i dokonaniu dekompresji rdzenia kręgowego. W naszym centrum zabiegi tego typu są wykonywane przez doświadczonego neurochirurga dr Łukasza Handwerkera- mającego duże doświadczenie w tego typu zabiegach. Dysponujemy również odpowiednim sprzętem do przeprowadzania tego typu procedur.